अंगावर दारुगोळा बांधलेला
हातात आधुनिक बंदुका घेऊन
तो 'कुमार सैनिक'(?) निघाला
आपल्या धर्माची रक्षा करण्यासाठी
‘त्या’ धर्माच्या लोकांची
हत्या करण्यासाठी
तो नियंत्रण रेषा ओलांडून आतही आला
आपल्या युद्ध भूमीत
पंधरा सोळा वर्षाचा तो कुमार
हातात लेखणी पुस्तका ऐवजी
त्याच्या हतात होती खतरनाक बंदुक
लाल रक्ताच्या शाईने तो
लिहणार होता आपल्या वहीत
स्वतःचीच आत्मगाथा
खेळणीच्या बंदुकाबरोबर खेळण्याच्या वयात
रेषेच्या पलिकडची बालके खेळतात
खऱ्याखुऱ्या बंदुकांशी
कारण त्यातूनच तर ते होणार आहेत
भविष्यातले योद्धे!
कशासाठी........?
दुसर्याला ठार मारण्यासाठी
ते आत्ताच घेतात शिक्षण
मग त्यांना बाकीचे शिक्षण व्यर्थच
'तुम्ही मरा नाही तर जगा
पण रेषे पलिकडच्यांना ठार मारा'
हिच त्यांची शिकवण असते
आणि ध्येय त्यांचे फक्त मरण असते
अनेकांचे बळी घेऊन मारतात हे
किडा-मुंग्यांसारखे, अगदी बेवारस
ज्या भूमीतून ते शिक्षण घेऊन येतात
ती भूमीही त्यांना स्वीकारीत नाही
शेवटी माती इथेच मिळते
तीही साम्मानाने!
गद्य-पद्य, राजकारण, अर्थकारण । इतिहासापासून ते भूगोल, खगोल । भ्रमंती, चिंतन, मनन, वर्णन । आणि अजूनही बरेच काही.......
मंगळवार, २० सप्टेंबर, २०१६
कविता : कुमार सैनिक
रविवार, १८ सप्टेंबर, २०१६
पहिला आंतरराष्ट्रीय वाचक मेळावा, शारजा (UAE)
पहिला आंतरराष्ट्रीय वाचक मेळावा, शारजा (UAE)
दिनांक : १६ सप्टेंबर २०१६
वाचकांना सहजपणे प्रश्नोत्तरांमधे गुंगवून प्रचिती तलाठी यांनी त्यांना सहभागी करुन घेतले.
मंगळवार, २३ ऑगस्ट, २०१६
वाळवंटातील श्रावण
श्रावणमासी या वाळवंटी
सूर्य नभीचा आग ओकतो
पन्नाशीवर चढवून पारा
आम्हास तो उभा भाजतो
ए सी घरातून बाहेर पडता
सर घामाची येते धावून
अंगाखांद्यावर ओघळून ती
इकडून तिकडे जाते भिजवून
छत्री असे जरी डोक्यावर
ढग घामाचा तरी गाठतो
गुपचूप अंगातून तो पाझरत
पाण्यासाठी कंठास दाटतो
आकाश निरभ्र असे निरंतर
वाळूस असे रान मोकळे
मृगजळी त्या खेळती पिंगा
क्षणात वाळूचे धुके झाकळे
सरते शेवटी श्रावणमासी
दुसरे कशाचे कौतुक नसे
पिकल्या गाभोळ्या खजूराचे
तेवढेच काय ते भाग्य असे
~ गणेश (दुबई)
मंगळवार, १६ ऑगस्ट, २०१६
कविता : मरण
स्वप्नात देवदूतांचा दृष्टांत झाला आहे
समय 'तो' माझाही समीप आला आहे
सांज झाली तरी अजून गोठा रिकामा का?
रेड्याच्या आवाजाची हुरहुर मनाला आहे
उगाचच ढाळू नका आश्रू मगरीचे कुणी
हितशत्रूंचा गराडा माझ्या उशाला आहे
वीष्ठेत माझ्याच लोळण्याच्या यातना किती?
ठेवा नरकासाठी थोड्या... परवा कुणाला आहे?
मरू द्यारे मला माझ्या सुखाने आता तरी
मरणाच्या स्वप्नावर तुम्ही... घातला घाला आहे
छातीत आहे धडधड अजूनही यार हो
तिरडी बांधण्याची घाई कशाला आहे?
खंगलेल्या देहाचा उडाला भडका शेवटी
सुटलो बुवा एकदाचे!... जो तो म्हणाला आहे
~ गणेश